tekening van Riekele van de “Adriaan”
Eind 1940 heert Riekele de ouderlijke woning verlaten en is op zich zelf te gaan wonen. Riekele mocht hierbij de boot genaamd de “Adriaan” van zijn vriend Herman van Wissen permanent gebruiken en ging hier dus in wonen. Voor dit gebruik heeft Riekele éénmalig een bedrag van 600 gulden aan Herman van Wissen betaald. De naam van de boot :”De Adriaan” wordt genoemd naar de zoon van Herman van Wissen die ook Adriaan heette (geboren in 1940).
De boot werd eerst vertimmerd door timmerman Jan Haakman voordat Riekele de boot ging bewonen. Hierin vervolgde hij zijn kunstenaars loopbaan en er zijn vanaf toen veel mensen die op deze boot één of meer werken van Riekele hebben aangeschaft.De ligplaats was op verschillende plaatsen en wel tegenover de vlasfabriek, tussen Winsum en Onderdendam bij de steenfabriek “De Brake” en ook lag de boot wel eens aan de tuinen van Balkema aan de “Kamp”.
In de volgende brie aan zijn zuster Jantje (getrouwd met een belgische vluchteling ene Hugelier uit de eerste wereldoorlog) wonende in Kortrijk in België doet Riekele uitvoerig verslag over de aankoop en verdere details van de boot met zowaar een leuke tekening hiervan!
- Brief van 5 dec 1941 van Riekele aan zuster Jantje in Kortrijk.
- Tekeningen van de woonboot van Riekele de “Adriaan”
Foto 1 De woonboot ligt hier tussen Winsum en Onderdendam bij de boerderij “De Brake” vlak naast de steenfabriek “De Brake”.
De ouders van de zwager van Riekele Cees Goossen t.w. Albert Goossen en Maria Schoolman waren beiden werkzaam bij de steenfabriek. Hun zoon Cees Goossen was daar zelfs geboren. Maria was huishoudster op de boerderij. Gezien deze relaties kon Riekele in de zomer van 1942 daar dan ook de boot hier aanleggen .
Foto 2 Deze tekening is wel van de “Adriaan” maar waarschijnlijk geen werk van Riekele Prins. Mogelijk van Jakob Kauw.
Nog een tekening en een ets van het dijkje tussen Onderdendam en Winsum waar de”Adriaan” aanlag. Ook zien we nog een steenfabriek met schoorsteen in de verte (De Woellust).
De volgende kaartjes geven exact de locatie weer van dit dijkje nl. tussen de gracht (groen omrand) van de boerderij “De Brake” en het Winsumerdiep. Rechts daarvan ligt de Steenfabriek “DE BRAKE”
Kaart van het kadaster 1832 kaart van 1942
Huidige situatie in 2012. De gracht is gedempd maar het dijkje ligt er nog net zo bij als in 1942.
Vanuit deze ligplaats deed Riekele vaak in Winsum de boodschappen. Toen de vrienden Jakob Kauw en Jahannes Sterenborg bij hem op bezoek waren en mee gingen boodschappen doen sprak Johannes de winkel juffrouw aan in het Nederlands. Deze echter dacht dat het mensen “oet stad” waren en zei vervolgens in zo goed mogelijk ABN tegen hen; “Zal ik om de eieren een puitje doen”? Riekele, Jakob en Johannes hebben nog vaak hierom moeten lachen.
Een foto van de “Adriaan” die hier ligt in het Boterdiep dichtbij het dijkje grenzend aan de tuin van Kees Balkema en voor de uitloop van het gamaaltje. In de verte zien we nog Hotel Krythe.
Foto is van 22-1- 41 (Eigendom van J.F. van Wissen)
Veel mensen hebben herinneringen aan deze boot waar velen een werk van Riekele kochten.
Zwartkrijttekening van het interieur van “de Adriaan” in 1942 Foto van Riekele met Cello
Het is bekend dat Riekele gevoel had voor muziek en de cello hierboven in het interieur van Riekele bevestigt dat weer! Natuurlijk stonden er ook schilderijen in deze boot tegen de wanden.
Tekening Interieur: Nu bevindt zich linksonder in de hoek half onder de passe-partout de naam “Paula”! Het is dan ook niet uitgesloten en aannemelijk dat niet Riekele dit werk heeft gemaakt, maar zijn vrouw Paula. Hoe dan ook het geeft een mooi historische beeld van hoe het in de “Adriaan” heeft moeten uitgezien.
——————————————————————————————————————————————————————————–
Anecdote van Zwaantje Vanderbeek-Miedema uit Canada”
Riekele Prins en zijn vrouw Paula waren goeie vrienden van mijn ouders. Riekele Prins kwam veel bij ons thuis vroeger. Zondag’s middags werd er muziek gemaakt. Mijn vader speelde de piano en Riekele speelde zijn cello. Naast een goeie etser te zijn, kon Riekele ook heel goed de cello spelen.
———————————————————————————————————————————————————————————
Mevrouw van der Kooi (moeder van de kunstschilder Jan van der Kooi) vertelde de volgende anekdote:
Als kind liepen we over de dijk van het Boterdiep richting de tuinen van Kees Balkema aan het einde van De Kamp in Bedum. Aan de dijk aldaar lag het schip “De Adriaan” van Riekele Prins en Paula Niezen. Ik was altijd een beetje bang voor Riekele want het was een grote donkere wat streng uitziende man. Bij het schip aankomende wenkte Paula ons en trakteerde ons vervolgens op een snoepje. Nu kregen we dat soort zoetigheden thuis gewoon nooit,want het was een arme tijd en ook nog oorlogstijd. Het was overheerlijk en heb me deze traktatie mijn hele leven doen herinneren als het lekkerste wat ik ooit heb gehad. Lekkerder dan het fijnste gebak wat nu kan worden gemaakt. Zoiets vergeet je je hele leven niet weer……
———————————————————————————————————————————————————————————
Helaas werd de “Adriaan” door de Duitsers in 1944 gevorderd en moesten Paula en Riekele de boot dus verlaten. Het lag in de bedoeling van de Duitsers de boot in te zetten voor noodbewoning in Hamburg t.g.v. de bombardementen van de gealllïeerden . De boot is daar nooit aangekomen want bij onderzoek heeft de boot nooit de sluis bij Delfzijl gepasseerd. Volgens familieleden van Riekele zou de boot zijn gezonken of tot zinken zijn gebracht bij het kriuispunt Boterdiep/Van Starkenborgkanaal bij Noorderhogebrug.
Riekele en Paula vonden vervolgens een tijdelijk onderdak bij de familie van der Laan aan de Schultingalaan nr. 7: Dit waren de vrijgezelle broers en zuster Job, Kees en Diepke van der Laan.
De etspers kreeg een plaatsje in de schuur. Ze hebben hier ongeveer een half jaar gewoond en zijn vervolgens door bemiddeling van Herman van Teerns op 30 aug 1944 aan de Helperoostsingel nr 18 terecht gekomen bij schilder Noorman.
Riekele en Paula woonde onder en Noorman boven,
In 1948 verhuizen Riekele en Paula naar de Semarangstraat 1a in Groningen. Dit pand is afgebroken en hier is nu een winkel van Albert Heyn. Hier heeft Riekele tot zijn dood gewoond en daarna nog geruime tijd Paula. Hun vrienden Herman van Teerns en zijn vrouw woonden daar ook in de buurt en wel aan de Ceramstraat 30.
De Semarangstraat waarbij al deze huizen zijn afgebroken. Riekele woonde op een dergelijke bovenwoning. Zie de raamverdeling in vieren van zijn werkkamer.