Expositie in Einhoven

In 1951 heeft Riekele Prins geëxposeerd in ‘t Geveltje te Einhoven bij Mevr.Welp. Zij huurde van 1946-1960 het pandje van het Armenhuisje/kunsthandel “Het Geveltje” aan de Jan van Lieshoutstraat 26 en als hobby van haar mochten  “armlastige” kunstenaars er gratis exposeren. In totaal hebben er 66 kunstenaars geexposeert waaronder Riekele Prins. Als waardering lieten ze een kunstwerkje na in het gastenboek.Hierin  staat een mooi werkje van hem als dank dus voor de gratis expositie. Onderstaande tekening werd door Riekele daarin achtergelaten.
Het zijn een aantal boerderijtjes en hooi schuren aan de rivier |”De Spaarne” . In 1951 is Riekele daar ook geweest.

.                                                              

############################################################################################

Tekening Dorpsgezicht Usquert

.                                                                       usquert-2

De plaats vanwaar de tekening is gemaakt is vanaf het balkon van villa Kona.En wie woonde in deze villa? Clevering sr.!!
Ik citeer het vorig jaar uitgebrachte boek Usquert huis voor huis:
In 1946 werd Kona verkocht aan Henricus Olchert Clevering (1879-1960) en Geertruida Debora Allegonda Rotzema (1886). Ze kwamen van Wiersemaheerd in Den Andel en ze gingen hier rentenieren. Mevrouw Clevering overleed in 1969. De tekening moet derhalve getekend zijn tussen 1946 en 1953/1954.
Ik heb tevens het boek Op Huninga (boek over Ru en Tine Clevering) aangeschaft en gelezen. De samensteller van dit boek vertelde me dat op de veiling in Foxhol  er stukken van zowel Jacob als Ru Clevering te koop waren aangeboden.
Jan Zuidema
##############################################################################################

Boerderij van Tekke en Henk Boer aan de Sauwerdermeeden.

Mijn vader Henk Boer kan zich herinneren dat hij als jongetje buiten speelde terwijl Riekele bij  onze boerderij zat te tekenen. Hij heeft van Riekele toen ook zelf een papier gekregen en een potlood om mee te tekenen. Hij vertelde dat alles op de etsen in detail klopte en dat hij die dag met zijn zusjes op de wipkar,die ervoor staat, aan het spelen was… Zijn ouders woonden er toen. Mijn opa heette Tekke Boer, mijn vader was toen volgens mij een jaar of twaalf zo vertelde hij..

Frouke Boer (Dochter van Henk Boer)
##############################################################################################
De etspers gemaakt door Sietse van Nimwegen bij Machinefabriek de Volharding te Groningen :                              5-prins
Mijn vader Andries G.Slagter was eigenaar van de Volharding en als kind heb ik Sietse van Nimwegen wel eens ontmoet. Hij  was toen chef bij de technische Dienst van Drukkerij Hoitsema aldaar. Het bedrijf De Volharding was gevestigd aan de Noorderstationsstraat (64?) onder de poort door.en daar was ook het bedrijf van Hoitsema inderijd gesitueerd.
Ze kenden elkaar allemaal van de Noordwolderweg in Bedum, mijn opa en oma woonden op no.86.
Ook later kwam Riekele Prins nog wel eens bij de Volharding langs. In mijn bezit zijn 2 etsen van hem, uit de nalatenschap van mijn ouders en familie.

Mijn opa heeft eerst  aan de Noordwolderweg (tegenover Harkema) zijn dorsbedrijf gehad en is in 1946 verhuisd naar no.86 een nieuw woonhuis+schuur. Ze hebben elkaar via de Noordwolderweg  en de oorlog heel goed leren kennen naar de verhalen uit de familie.  Ook doordat mijn ouders vanaf 1942-1952 aan de Korreweg no.10 woonden en Riekele Prins in die tijd aan de Semarangstraat. Volgens mij woonde  S.van Nimwegen daar ook in de buurt . Mijn vader is in 1960 overleden, Hij en veel anderen die aan de Noorderstationstraat werkten hebben Riekele vaak gematst als er eens wat  gemaakt moest worden.

Info Jan Slagter.

###########################################################################################
Enige informatie over de vrouw van Riekele Prins: Paulina Heriette Elizabeth Niezen (Paula)
Geboren in Hamburg
De vader van Paula van Groningse komaf woonde een aantal jaren in Hamburg en had 8 of 9 kinderen
Enige namen van deze kinderen zijn:
Paula Henriette Elisabeth
Henriette Elizabeth (Henny en getrouwd met de ploeschilder Karel Arkema)
Anna Augusta
Gepke
Bruno
Hiddo
Jurrien
Albert
De vader van Paula is na Hamburg weer teruggekeerd in Nederland en woonde in Appingedam waar hij Kleermaker was
Paula zou een Hongaarse moeder hebben gehad.
################################################################################################

Muziekstuk voor Riekele Prins van Will van Dijk

Zoals bekend was Riekele naast de schilderskunst ook een begaafd musicus. Hij speelde diverse instrumenten en vooral de Cello was zijn lievelingsinstrument. Daarmee speelde  hij in de jaren 50 ook bij het Groninger Orkest onder leiding van de dirigent Will van Dijk. Hierbij een muziekstuk welke Will voor Riekele heeft geschreven:

Clip_5 Clip_4

Clip_3 Clip_2

Foto’s Edward Maatjes.

##################################################################################################

Het is een feit dat Riekele een vervent roker was. Ook is het een feit dat vele kunstenaars diensten of goederen verkregen met betaling van hun kunstwerken. Zo kwam me ter ore dat de kweker Kees Balkema wonende aan De Kamp in Bedum in de oorlog 40-45 ook tabak kweekte “voor eigen gebruik”. Natuurlijk was het een eenvoudige combinatie om te zorgen dat Riekele mede genoot van de tabaksbladeren en Kees hierdoor in het bezit kwam van 6 etsen van Riekel Prins.De drie dochters van Kees hebben elk twee etsen geërfd en de administrator de foto’s hiervan ter beschikking gesteld voor deze site.

###########################

 Riekele vrij van de dinstplicht aldus deze mededeling.

############################

In het jaar 1982 organiseerden een aantal mensen waaronder Lykele Jansma in het bijzijn van zoon Foppe (vertelde mij deze anekdote) een expositie over Riekele Prins in Bedum. Als voorwaarde voor wat ten toon gesteld werd, was afgesproken dat de veiligheid van de werken geborgd zou worden met een alarminstallatie in het gebouw. Bij het opstellen van de werken bleek aan het einde van de dag dat de alarminstallatie in het gebouw het echter niet deed. In overleg met elkaar werd besloten dat allen maar de nacht bij de werken zouden doorbrengen om zodanig deze voor roof te beschermen. Natuurlijk werd de volgende dag alsnog voor een technische oplossing gezorgd.

###############################

Riekele en zijn vrouw Paula vestuurden met het nieuwe jaar ook natuurlijk de bijbehorende nieuwjaarswensen. Ze gebruikten daarvoor veelal hun eigen kleine etsjes als nieuwjaarskaart. Zie hiervoor deze expositie waarin een aantal voorbeelden zijn opgenomen. Op één van deze kaarten stond een mooi gronings gedicht en hierbij de foto

Kenmerkend is dat duidelijk te merken is dat ze woonden in een streek met akkerbouw en veeteelt waar een bui regen altijd welkom is. De kaart is van het jaar 1948 toen Riekele en Paula reeds in Groningen (werd door de mensen in de provincie altijd “stad” genoemd) woonden en natuurlijk veel vrienden nog “op t’laand” in en rond Bedum hadden wonen.

#################################

In 1935 vestigde Riekele zich als zelfstandig kunstenaar/fotograaf in een atelier aan de Noorwolderweg. Het atelier was in principe een kamertje gehuurd van zijn neef Jelle van Nimwegen (zoon van zijn tante Pietje) en Fenna van de Berg..In het begin werd er nog veel gefotografeerd gezien de kunst toen nog geen grote opgang had gevonden. Een product hiervan waren foto’s van personen of objecten uitgeknipt en geplakt in een aardewerken bord:

 foto van zijn neefje Ab Goossen

###################################

Jan Derksen Staats

De schilder en tekenaar Jan Derksen Staats werd geboren in Middelburg (Transvaal – Zuid-Afrika) op 3 augustus 1897. Hij volgde opleidingen aan de School voor Kunst en Kunstnijverheid in Haarlem en aan de Rijksnormaalschool voor Teekenonderwijzers in Amsterdam. In de jaren 1931-34 gaf hij les aan Groningse kunstenaars als Riekele Prins en Herman van Wissen. Derksen Staats was o.a. lid van de Groninger kunstenaars vereniging De Ploeg en later van de kunstkring De Regenboog. Een kunstkring die zich later weer aansloot bij De Ploeg.In de oorlog was hij gevangene in Kamp Amersfoort. Jan Derksen Staats overleed te Groningen op 3 februari 1974. Zie ook : http://www.kampamersfoort.nl/zfotki.html
 foto van de heer Jan Derksen Staats
########################

Echte vrienden

Vrienden hebben in het leven van Riekele een belangrijke rol gespeeld. Zo was daar ook Herman van Teerns. Deze heeft Riekele en Paula op verschillende wijzen met raad en daad terzijde gestaan. Met name heeft hij zich sterk gemaakt om Riekele als kunstenaar te promoten. Riekele was qua geaardheid een (te) bescheiden mens. Als het om de commercie ging was zijn gevoel, zoals vaker bij kunstenaars voorkomt, bepaald niet erg ontwikkeld. Herman wist veel mensen voor het werk van Riekele te interesseren en wist zo diens naamsbekendheid en tevens afzetmogelijkheden te vergroten.

Ook wees hij Riekele vaak op gelegenheden en objecten in het landschap die naar zijn idee geschikt waren om daarvan een kunstwerk te maken. Dit was bij voorbeeld het geval met de etsen van het ondergelopen land bij de overstroming van het Winschoterdiep.

Hun vriendschap bewees zich ook nadat de woonboot van Riekele “de Adriaan” in 1944 door de Duitsers gevorderd was.

Er gaat een verhaal dat de Duitsers aan het einde van de oorlog de woonboot tot zinken brachten in het Van Starkenborgkanaal ter hoogte van Noorderhogebrug. Maar dat is door insiders niet bevestigd en daar zijn dan ook geen bewijzen van. Wat zeker is dat de woonboot tot op heden spoorloos is gebleken.

“De Adriaan” hier liggende in Winsum”

Herman was Riekele en Paula toen behulpzaam bij het vinden van een nieuw onderkomen. Door zijn bemiddeling kon het echtpaar Prins terecht bij de huisschilder Klaas Noorman aan de Helperoostsingel in Groningen.

De vriendschap nam nog meer toe toen Riekele en Paula in 1948 verhuisden naar de Semarangstraat nr.1a in Groningen. Zij kwamen toen te zitten op een steenworp afstand van de familie van Teerns, die zelf eveneens in de Indische buurt in de Ceramstraat woonde. Dikwijls kwam Riekele daar op bezoek om Herman zijn nieuwste werk te laten zien. En deze had daardoor weer de eerste keus en kon dan de mooiste drukken van de etsen verwerven. Riekele zat bij deze gelegenheden altijd vol mooie verhalen en het was een genot om die aan te horen.

Kortom echte vrienden.

Bron: Dolf van Teerns te Eelde, zoon van Herman.

#########################

Er was veel belangstelling voor de etsten van Riekele Prins en hij leverde zelfs buiten de provinciegrenzen. Zo ook in Friesland waar deze rekening een bewijs van is. Voor 10 etsen kreeg Riekele in 1947 toendertijd 133 hele guldens. Nu was een gulden in die tijd natuurlijk veel meer waard dan een euro nu. Echter nu kun je voor dat bedrag nog geen halve ets kopen…….

 (klik op de rekening voor een vergroting)

###########################

Aan het A-kerkhof nummer 5 bevond zich de kunsthandel van Koos Niezen. Koos was een neef van Paula Niezen de vrouw van Riekele. Boven de zaak woonde Koos Niezen en vanuit het raam deze etage was een fraai uitzicht op de A-Kerk. Bij een bezoek van Riekele en Paula aan Koos een paar dagen voor de bevrijding in 1945 inspireerde dit uitzicht hem om de volgende ets en tekening te vervaardigen vanuit deze locatie:

Op de ets bevindt zich een vrachtwagen die aan de duitsers toebehoorde en daarnaast stond een duitse soldaat…..

Natuurlijk verkocht Koos Niezen ook het werk van Riekele Prins! Hierbij werd vaak het stempel hierboven achter op een ets gedrukt. Ook komt voor een etiket. Koos Niezen was militair in 1939/40 in Veere

Gezien Riekele ook etsen maakte in het buitenland, kon Koos Niezen deze moeilijk verkopen en dat kon Riekele niet echt begrijpen. Want hij had daar al zijn kunnen in aangewend…… (1952)

####################

Hierbij een brief van Riekele en Paula aan hun vrienden Herman en Mieke van Teerns toen ze op vacantie waren Heemstede:

Uit deze brief blijkt wel dat Riekele leefde voor zijn werk als kunstenaar en dacht in etsen en tekeningen!

#########################

Kwaliteit van de afdruk van een etsplaat.

De eerste drukken van een etsplaat of droge naald plaat zijn de mooisten. Tengevolge van de achteruitgang van de kwaliteit van de plaat enige afdrukken heeft Riekele nooit veel afdrukken van één en dezelfde etsplaat gemaakt en hield het met maximaal 8 afdrukken per plaat wel op. Bij een veel gevraagde voorstelling werd dan ook steeds opnieuw een nieuwe plaat gemaakt waarbij natuurlijk kleine verschillen zijn op te merken t.o.v. de vorige.

Ook zijn er een aantal etsen bekend waarbij de plaat in 3 fasen werd gemaakt. De delen die duk moesten worden afgedrukt werden eenst ingekrast en geetst verbolgens werd een tweede partij ingekrast en weer geëtst. Hierbij kreeg de eerset partij een dubbele etsing. En vervolgens vond een derde partij plaats.

Om een wat wolkig effect te krijgen werden de platen wel ingesmeerd met kalk. Dit was een oud proces die Rembrandt ook reeds toepaste. In de oorlog bij gebrek aan kalk probeerde Riekele dit effect met meel te bereiken en wat bleek: Het resultaat werd hierbij veel fraaier.

Ook is het een feit dat na het overlijden er geen afdrukken van de platen meer zijn gemaakt. Riekele heeft namelijk tijdens zijn ziekte,in de wetenschap dat hij zelf niet meer zou kunnen afdrukken, opdracht gegeven de nog aanwezig zijnde platen te vernietigen. Toch zijn er een paar overgebleven

Gezien Riekele in 1933 bij Veeno een tijd had gewerkt en daar contacten had, liet hij later (na 1938) daar vaak zijn etsplaten polijsten. Normaal gebeurd dat handmatig.

#######################################

Riekele kwam uit een groot gezin met twaalf kinderen

De volgende blz. uit het trouwboekje van de ouders van Riekele Prins geeft een goede indruk uit welk gezin Riekele kwam. De naam Riekele was ook al eens eerder aan een vroeg overleden broertje van Riekele gegeven. Veel kinderen zijn helaas vroeg overleden aan TBC wat in die tijd veel voor kwam en waar nog geen therapie voor was.

 klik op de foto voor een vergroting!!

Broer Jelle en zuster Pietje hebben een restpectabele leeftijd bereikt.

######################################

Riekele reist door de provincies van Nederland, maar ook naar het buitenland.

Het volgende kaartje geeft ongeveer aan waar Riekele is geweest en welke locaties hem hebben geinspereerd tot het maken van werken.

 Klik op de kaart voor een vergroting!

Naast tal van locaties in de provincie Groningen met de woonplaatsen Bedum en Groningen als uitvalsplaatsen is Riekele natuurlijk ook vaak in zijn geboorteprovincie Friesland geweest met o.a de omgeving van Kollemerzwaag, De Leien, het Bergumermeer, Bolsward, Hindelopen en Gaasterland. Ook de waddeneilanden van beide provincies als Schiermonnikoog, Ameland en Terschelling waren mooie locaties voor hem .

De vele locaties op de hondsrug in Drenthe tot aan Klazinaveen toe, mocht hij graag bezoeken evenals o.a. Norg, Lieveren en Dwingelo.

Giethoorn in Overijsel en de Veluwe zijn ook inspiratiebronnen geweest.

Verder zijn tijdens een gezondheidsvacantie in Heemskerk te noemen o.a Amsterdam, Enkhuizen, de Amstel en de Spaarne. Bij een reis naar de grote rivieren werden o.a. Buren, Zaltbommel, de Lek en de Betuwe aangedaan. Zelfs Veere op Walcheren in Zeeland vond zijn bekoring.

Op zijn reizen naar Belgie had Riekele een mooie uitgangslocatie voor zijn reizen naar diverse locaties in Belgie en Normandie. Zijn zuster Jantje woonde namelijk in Kortrijk. In 1814 vlak voor de eerste wereldoorlog vluchtten veel belgen naar Nederland. Zo kwam ene jongeman genaamd “Hugelier” in Bedum als een belgische vluchteling terecht. Deze leerde Jantje Prins kennen en trouwde vervolgens hiermee. Samen verhuisden ze na de oorlog van 1916-18 naar Kortrijk in Belgie.

Dit was een mooi logeeradres voor Riekele en Paula en vandaaruit zijn de verdere bekende locaties als Ukkel , Brugge bezocht. (zie ook het trouwboekje hierboven). Ook werden er plaatsten in Normandie bezocht als Dieppe aan de kust en Saint Wandrille (ets met poortje).

Via deze route nam hij en passant zelf Zwitserland, Luxemburg en Duitsland even mee. Hierbij was natuurlijk Limburg een fraaie pleisterplaats op deze route met Thorn als fraai stadje waar diverse etsen van zijn gemaakt.

######################

Ansichtkaarten van etsen van Riekele Prins

Overal worden ansichtkaarten van gemaakt en zo ook van een ets van Riekele Prins. Voor zover bekend is die van “Breede” de enigste. Ze lijken veel op etsjes en voor een ongeoefende verzamelaar dus even oppassen!

De voor- en achterzijde van de ansichtkaart en stelt voor een boerderijtje bij Breede (bij Baflo)

#########################

Het verdwenen dorp Oterdum.

In de begin jaren zeventig moest het dorp Oterdum (iets ten zuidoosten van Delfzijl aan de Eems) verdwijnen ten behoeve van de uitbreiding van het industrieterrein van Delfzijl en ook tengevolge van de dijkverzwaringen. 35 jaar later heeft het Nieuwsblad van het Noorden op 22 juli 2006 hieraan een artikel gewijd. Hierbij werd in de foto collage tevens een foto van een ets van Riekele Prins getoond, die op onnavolgbare wijze het dorp reeds in de jaren 40/50 middels een ets aan het papier had toevertrouwd. (linksonder)

Ets: “Laag water op de Eems bij Oterdum”

 Oterdum aan de dijk #####################################################################################################

Genealogie van Riekele Prins. (Echt voor de liefhebbers onder ons!!)

Uit Jantje Goitzens Wobbes, de vader onbekend:
1.Janke Wobbes, geboren Surhuizum, 6 maart 1846, arbeidster te Twijzel, overleden aldaar, 18 mei 1905. Gehuwd op 12 september 1868 te Buitenpost met Jelle Andries van Nimwegen, geboren Zwaagwesteinde, 10 februari 1835, arbeider te Twijzel, overleden aldaar, 16 december 1896. Zoon van Andreas Johan van Nimwegen en Jeltje Jans Tjoel-ker. Kinderen: Jantje, Riekele, Jeltje, Take, Hielke.
Jantje de oudste dochter van Janke en Jelle was getrouwd met Sytze Prins. Eén van hun kinderen was de bekende etser Riekele Prins. Hij behoorde sinds de oprichting in 1934 bij de kunstkring ‘De Regenboog’ later na de Tweede Wereldoorlog trad hij toe tot de bekende Groningse kunstgroep ‘De Ploeg’. Volgens het bevolkingsregister Twijzel 1880-1890 wonen Jelle en Janke op Heide 225 met hun kinderen bij hen woont Sytze Sjoerds Prins, schoonzoon. Hij is arbeider en komt van Zwaagwesteinde.

Zie ook: http://www.wobbes.com/genealogieB.htm

#######################

In de website van de toneelvereniging (rederijkerskamer) Thalia te Bedum werd de volgende passage gevonden:

De in Bedum wonende kunstschilder Riekele Prins hielp in 1927 bij het maken van decorstukken en kreeg daarvoor een enveloppe met f 5,- voor het kopen van schilder materialen

######################

Voor sommige auteurs is het interessant om hun boek te ondersteunen door een werk van Riele Prins er in af te beelden. Zo ook in het onderstaande boek met verhalen voor ziekenhuispatienten tijdens de kerst van 1955. Hierin staat dan een tekening van het ziekenhuisterrein. (waarschijnlijk van het toemalige Academisch Ziekenhuis of het latete AZG en UMCG)

########################

In 1978 wordt een ets van Riekele Prins door de grafische industrie gebruikt als onderwerp voor de zg. “Koppermaandagprent” . Hierbij wordt een exemplaar door afgevaardigden van de grafische industrie de heren van Dingen en Stutterheim (directeur drukkerij Hoitsema) aangeboden aan burgemeester Buiter in het bijzijn van de vrouw van Riekele Paula Niezen.

 onderstaande foto’s M. Blink

koppermaandagprent
Term uit de drukkerswereld voor een drukwerkje dat ter gelegenheid van koppermaandag aan relaties van drukkers wordt gestuurd. Koppermaandag, de eerste maandag na Driekoningen (dus meestal de tweede maandag van januari), werd vroeger door de gilden gevierd; alleen bij de drukkers en zetters is deze dag in ere gebleven ter herdenking van de uitvinding.

############################

Vaak werden etsen als cadeau geschonken aan kennissen en vrienden. Zo ook in 1943 waar Riekele deze ets schonk aan de bevriende kunstenaar Herman Dijkstra. Dit is fraai omschreven links onder op de ets en via de datering wordt word weer een stukje geschiedenis datering toegevoegd aan deze site.

Onder de ets staat “voor Henny en Herman (Dijkstra) 30-10-1943

  foto’s M. Blink

######################

Zwaantje Vanderbeek-Miedema in Canada vertelt:

Riekele Prins en zijn vrouw Paula waren goeie vrienden van mijn ouders. Mijn vader, Arjen Miedema, was de auteur van het boek: Gesprekken met Gabriel. Riekele Prins kwam veel bij ons thuis vroeger. Zondag’s middags werd er muziek gemaakt. Mijn vader speelde de piano en Riekele speelde zijn cello. Naast een goeie etser te zijn, kon Riekele ook heel goed de cello spelen.

#######################

Mevrouw van der Kooi (moeder van de kunstschilder Jan van der Kooi) vertelde de volgende anekdote:

Als kind liepen we over de dijk van het Boterdiep richting de tuinen van Kees Balkema aan het einde van De Kamp in Bedum. Aan de dijk aldaar lag het schip “De Adriaan” van Riekele Prins en Paula Niezen. Ik was altijd een beetje bang voor Riekele want het was een grote donkere wat streng uitziende man. Bij het schip aankomende wenkte Paula ons en trakteerde ons vervolgens op een snoepje. Nu kregen we dat soort zoetigheden thuis gewoon nooit, want het was een arme tijd en ook nog oorlogstijd. Het was overheerlijk en heb me deze traktatie mijn hele leven doen herinneren als het lekkerste wat ik ooit heb gehad. Lekkerder dan het fijnst gebak wat nu kan worden gemaakt. Zoiets vergeet je je hele leven niet weer.

Info: Hoewel het schip “De Adriaan” eerst lag tegenover de vlasfabriek zijn er meerdere aanwijzigen dan het ook aan de dijk bij de tuinen van Kees Balkema heeft gelegen.

          

De “Adriaan” liggende in Winsum.

########################

In het restaurant van hotel “Het Gemeentehuis” in het centrum van Bedum, waar toendertijd veel handelaren, vrachtrijders enz. samenkwamen werden zoals gebruikelijk aan de stamtafel alle dorpsverhalen verteld.

Zo was Riekele Prins in de begin jaren 30 het volgende verhaal ter ore gekomen en dat inspireerde hem bovenstaande tekening te maken, waarvan het origineel nu nog steeds in het eerder genoemde restaurant hangt:

Een boer tussen Bedum en Onderdendam verkocht aan de joodse veehandelaar Abraham van der Hal en zoon Rico (trekt aan staart) een koe met de afspraak dat de koe nog een maand in het grasland mocht aansterken want de ribben waren wat zichtbaar.

Na een maand komen de beide heren de koe ophalen en kwamen volgens hen tot de conclusie dat deze niet de koe was vlg. de overeenkomst. Dit geschil is bij de Arrondissementsrechtbank in Groningen mede onder leiding van advocaat Mr. Haverkamp uitgevochten, waarbij de boer tot enige weken gevangenisstraf werd veroordeeld. Echter in het hoger beroep in Leeuwarden dat volgde, werd de boer weer vrijgesproken. Het verhaal ging in koehandelkringen als een lopend vuurtje door het land.

De tekening is niet gesigneerd maar het landschap onder de staart zegt boekdelen. Het verhaal wil dat Riekele wat “schijt” had aan datgene wat er in deze “gebouwen” getekend onder de staart van de koe werd verteld.

Ik bid voor t’ land, ik pleit voor t’land, ik vecht voor t’land

Of ge bidt, pleit of vecht, ik ben de hen die de eieren legt!

Een jaarlijkse scheepsmateriaal veiling op zaterdag 29 april 1922 om Wierumerschouw werd geleid door deurwaarder E. A. Pettinga uit Bedum. Riekele, toen net 17 jaar ,was daar ook aanwezig en werd door Pettinga wat minderwaardig aangesproken met “Wat most doe hier mienjong”. Nu Pettinga had het helemaal verbruidt bij Riekele en dezehad dus goed de “smoor “ in . Op de terugweg ging Riekele in Adorp nog een kop koffie drinken en zag in dat café een leuke plaat aan de wand hangen. Deze deed hem denken aan het voorval met Pettinga en heeft deze tekening daarna op zijn manier nagetekend. Deze tekening hangt nu in het restaurant van het hotel “Het Gemeentehuis” in Bedum.

#############################

Dr Dassel van het Academisch ziekenhuis in Groningen

         

Een nieuwjaarsgroet aan een patient die een etsje van Rielele gebruikt om deze moed in te spreken!

– #############################

Riekele en de Duitsers in de oorlog.
Net als veel andere mannen in Nederland is ook Riekele in de oorlog door de Duisters tewerk gesteld. Hij werd ingezet voor het graven van loopgraven (putje scheppen) bij Appingedam. Met de trein reed Riekele dan van Bedum naar Appingedam. Op een keer werd de trein even voor Appingedam beschoten door de duitse Messerschmitt vliegtuigen en dus stopte de trein en zochten alle reizigers eenveilig heenkomen in de onderwal van de sloot naast de spoorbaan. Riekele scheen bij het stoppen van de trein gezegd hebben ” Traain het ‘n lekke baand”
Verder hebben de reizigers vervolgens lopend Appingedam bereikt
#############################
Volgens onderstaande verhaal op site: ” http://www.bionieuws.nl/artikel.php?id=3664&print=1 ” zou Riekele zich nog enige tijd schuil hebben gehouden voor de Duitsers in de oorlog:

In zijn kamer hing een schets van het houten kooikershutje. Ik vroeg naar de tekenaar, maar zijn geheugen faalde. Ik nam de tekening van de haak en las de signering in potlood met reflecterend lamplicht: Riekele Prins. Deze bekende Groningse autodidact verstopte zich tijdens de oorlog in dit schuurtje. Slim, want rond een eendenkooi bestaat afpalingsrecht: een afstand waarbinnen niemand mag komen ter wille van de rust in de kooi. Prins tekende zijn schuilhuisje als dank voor de eigenaar, die de schets later aan zijn kooiker gaf. (Bij de eendekooi “Manneplaats” in deWestpolder)

 

.                                                               

Het is nog bevestigd door de heer van Dis in Bedum dat Riekele zich nog tijdelijk heeft onttrokken aan een tewerkstelling door de Duitsers. Door bemiddeling van de voorzitter van het waterschap Hunsingo de heer Clevering zou Riekele een onderduikadres hebben gevonden. Het ligt voor de hand dat dit de bovengenoemde eendenkooi is geweest.

#####################

In de oorlogsjaren was het moeilijk voor Riekele om aan zinken platen te komen voor het etsen. Koperslager Bodewes waar Riekele deze altijd kocht kon bij de groothandel alleen aan zink komen als dit mede geruild werd met tarwe. Nu molenaar Siemon Hut zou Boduwes hieraan helpen, zodat Riekele uiteindelijk zijn etsplaten zou krijgen. Toen Bodeuwes de tarwe opgehaald had bij molenaar Hut en bij zijn werkplaats aankwam, stond ook Hut alweer achter hem en riep: “Wolst mie geern dood hebben”? “Och nee man” antwoord Bodewes” en ontdekt dan het spoor van tarwekorrels van molen naar zijn werkplaats vanwege een gaatje in de zak……….

Inzending D.P. van Dis Bedum

########################

Riekele Prins en Jakob Kauw:

Jacob is geboren in Bedum in een groot gezin. In het dorpje Bedum is hij begonnen met tekenles die hij met Johannes Sterenberg volgde onder leiding van Riekele Prins. Uit deze tekenles is een vriendschap ontstaan. Met zijn drieën hebben ze nog een leuke en creatieve tijd gehad. Vervolgens zijn deze heren begonnen aan de Kunstacademie in Groningen. Deze heeft Jacob ternauwernood niet kunnen afmaken vanwege het uitbreken van de tweede wereldoorlog. Waar Riekele Prins zich ontwikkelde als etser richtte Jacob Kauw zich op pentekeningen en aquarelleren.

Werken van Jakob Kauw van Oostum:

###########################

Eens zat meerster Strijk van der lagere school (Jakob Strijk) met Riekele aan tafel. Meester Strijk die niet erg goed kon tekenen zei tegen Riekele: “Riekele hou dust doe dat nou”. Toen gaf Riekele meester Strijk wat les in tekenen door te zeggen: “Maak eerst maar eens een rechte horizontale lijn op het papier wat de horizon voorstelt. Daarna een lijn schuin naar beneden en nog een lijn……” en zo tekende meester het volgende tekeningetje onder toezien en aanwijzing van Riekele.

#####################

 

######################

RIekele was met enkele anderen aan het werk op een boerderij onder Bedum.

Op een moment dat ze even niets te doen hadden, maakte RP een tekening op een deur van de boerderij.
Toen de boer dit zag zei hij: Doar bistoe hier nait veur. Gaaistoe mor noar hoes.
Was afgelopen weekend even bij mijn zuster en zwager. Hij vertelde deze anekdote.

Meindert

#########################

Teerploeg

In 1934 werkte Riekele bij de “teerploeg” van de gemeente om de wegen te onderhouden. Riekele heeft eens op de teerketel een tekening gemaakt van collega Douw van der Werf. Toen deze de tekening zag kon hij het niet waarderen en scheurde met één haal de tekening van de ketel. Echter de volgende dag stond er een tekening op de ketel waarbij Douw met een lange arm een tekening van de ketel scheurde…………..

###########################

Klaas Martini vertelt (jaren 70):

Riekele was zeer leergierig en liep diverse bibliotheken af waar hij in veel ondewerpen geinteresseerd was. Boeken die hij las waren Steen Streuvels de Vlaamse schrijver, Gido Gazelle de Vlaamse RK dichter en ook op godsdistig gebied b.v. Abraham Kuiper. Met Klaas Martini maakte hij eens een nachtwandeling onder de heldere sterrenhemel en wist Klaas over alle hemellichamen wel wat te vertellen met afstanden in lichtjaren enz.

Eens op een kerstavond kwam hij aanzetten en was bij Hotel Krythe geweest waar hij zijn draai niet kon vinden en is toen uren in gesprek geweest met Klaas zijn moeder waarna hij in blijde stemming naar huis vertrok.

Ook kwam hij wel eens binnen en zei dan: Zullen we dit of dat nog een spelen. Ook Psalm 51 vers 1 en 4 vond ie prachtig.

Pa Prins, Pa Martini en Riekele gingen vaak bieten rooien op Woldijk. Dan namen ze een perceel aan bij boeren.

Riekele is altijd vrieden gebelven met de Martini’s

############################

Weduwe van der Wal-Prins vertelt (jaren 70)

Als het schaft was of 5 uur trok Riekele aan de stoomfluit. Zij kan zich herinneren dan ze dat ook een keer mocht doen.

Anne Pos: Om 5 uur ging de stoomfluit en werd de stoomketel en de machines stiilgelegd. Dan was het ook gelijk donker in de fabriek.

#############################

Mevrouw De Blecourt van Terlaan vertelt (jaren 70)

In de herfst van 1953 heeft Riekele bij maanlicht ons huisje getekend. Hij vond het een bijzonder object en heeft het vaak tetekend. Riekele tekende wel vaker midden in de nacht en ook veel in de sneeuw.

############################

Mevr. Weduwe Sprengen vertelt (jaren 70)

Riekele heeft ook eens een opdracht gekregen van A.B. Limborgh-Meijer om de steenfabriek in Onderdendam te tekenen. Deze tekening bevindt zich nu in Den Haag bij zijn schoonzoon Potmos

############################

Bosman Noordwolde vertelt (jaren 70):

Riekele kon zeer goed schaatsen en won bij een wedstrijd op de “kwartjesbaan” hiermee een doos sigaren. Zijn tegenstander waren de friezen Gebr. Willemse en De Vreeze.

Nee Riekele was niet veel in de kerk te vinden in tegenstellling tot zijn vader en Aalfs.

##############################

Theo Tingen dirigent van Concordia heeft Riekele cello leren spelen. Ook de cello had Riekele van Theo Tingen. Riekele vroeg meerdere keren wat dat dan allemaal moest kosten want het zat hem niet lekker. Theo zei toen:” Doe me er maar een tekening voor” wat toen is gebeurd. Later toen Riekele na de oorlog aan de Helperoostsingen woonde is Theo en zijn vrouw nog eens bij Riekele op bezoek geweest. Riekele schonk Theo nogmaals enige werken als genoegdoening voor de lessen en de cello

##############################

Riekele heeft zeer veel keren de N.H. kerk getekend en geëtst. En wel van alle kanten. Hij zat daarbij dikwijls in het keukentje achter de stoffenzaak van “van Dijken”

############################

Riekele beleefde de muziek zeer intens en eens wat “mot” met de organist Klaas de Vries over het orgelspelen van Psalm 51. Riekele beweerde dat als David in Psalm 51 klaagde, dan moet je ook het orgel hierbij laten “klagen” . Maar Klaas de Vries zag dat anders…..

#############################

Naast het feit dan er veel anecdotes van Riekele zijn bewaard gebleven was het vertellen van anecdotes door Riekele ook één van zijn sterke punten. Hierbij het volgende verhaal:

Politie Baas nog niet zo lang in het vak betrapte eens Joan Kramer met het vangen van paling. Baas sprak Joan, die geen vergunning had, daar op aan en toen zei Joan die niet van de “bange” was: “Paling is paling en doar mit oet”. Als Baas hem weer met het feit confronteerde herhaalde Joan weer met hetzelfde antwoord: ” Paling is paling en doar mit oet” Zo ging het nog een paar keer en toen liet Baas het er bij.

##############################

Bakker Jonkman en bakker Bruins leverden Riekele het witbrood. Riekele was maagpatient en kon geen andere verdragen

###########################

Opmerking Herman van Wissen in 1974: Jan Altink heeft Riekele met etsen willen immiteren maar is hem niet gelukt. Munniksma IN 1974 (was werknemer bij Gazendam): Er was tussen de kunstenaars veel revaloteit: zo benijdde Johan Dijkstra Riekele Prins in zijn vaardigheden.

############################

Riekele had een hekel aan opdrachten want hierbij werd ie verplicht dingen uit te voeren die hem niet zinde. Vooral de opdracht van Wolters de 7 schoolplaten te maken maakte hem vaak woest en stelde hij het steeds maar uit. Met de bollenvelden had ie helemaal niets en uiteidelijk hebben zijn vrienden Ruurd Clevering en zijn vrouw uit Eenrum hem er nog heen gereden.

############################

Verteld door een bezoeker op de Overzichtstentoonstelling in Bedum in 1012:

Toen de familie van der Laan aan de Schultingalaan 7, waar Riekele en Paula in 1945 tijdelijk verbleven, hun huis verkocht, vond de volgende eigenaar op zolder een kist vol met etsplaten. Deze heeft toen de kist met inhoud afgevoerd naar de stort……………….

###############################

Klaas Reineking verteld:

Mijn vader werkte bij de Groninger Bakkers Vereniging en en moest in 1947 in opdracht van zijn baas Riekele met de auto van de zaak naar Giethoorn brengen. Riekele verbleef daar enige dagen om te schetsen. Toen Riekele vroeg wat hem dat kostte was natuurlijk het antwoord: Niets.
Riekele beloonde dit door Reineking een etsje te schenken van Giethoorn.

#################################